“Je hoeft het niet te kunnen, als je het maar wilt leren.”

Op 12 april nam Henry Draaijer afscheid als voorzitter van SGP-jongeren Oost-Betuwe. Nu anderhalve maand later geeft hij nog een terugblik op vier jaar commissielidmaatschap van SGP-jongeren Oost-Betuwe.

Het begon allemaal met een bezoek aan een avond georganiseerd door SGP-jongeren. Nu was die opkomst zo laag, dat ik dacht: hier wil ik verandering in brengen. En de volgende commissievergadering was ik lid geworden en ik kon beginnen aan mijn doel: de commissie verbeteren, meer bekendheid creëren, veel leren en mooie activiteiten organiseren. Al snel werd ik secretaris. Vanuit die functie hield ik me bezig met het versterken van de contacten met de fracties, kiesverenigingen en andere organisaties. We gingen allerlei dingen proberen en leerde veel. Hoe we dingen aan moesten pakken en hoe juist niet.

Toen kwam corona. We moesten experimenteren met wat we konden doen, ons flexibel opstellen en omgaan met teleurstellingen. In deze periode werden we als commissie hechter en steeds meer een team.

In juli van 2020 werd ik voorzitter en ging ik me nog meer bezighouden met de teamvorming, elkaar feedbackgeven, het evalueren van onze bezigheden en het verbeteren van onze activiteiten.

Uiteindelijk is de basis van resultaat niet enkel het verdelen van verantwoordelijkheden, maar juist het vertrouwen in elkaar. We gingen ook beter kijken naar welke capaciteit we in huis hadden en welke mensen we binnenhaalden. Mijn motto was: “Je hoeft het niet te kunnen, als je het maar wilt leren.”

Een activiteit waar ik toch wel trots op ben is de Debatdag op het VLC, vooral ook hoe we die steeds meer ontwikkelen.

Zelf heb ik ervaring opgedaan met het aansturen van een team, het delegeren van taken, het investeren in teamleden en om als voorzitter de juiste rol aan te nemen in verschillende situaties. Investeren in je commissieleden doe je juist door oprechte in hen te tonen, hoe het met hen gaat, wat hen motiveert en wat hen bezighoudt. Het is dan heel mooi om te zien hoe we elkaar opbouwende feedback kunnen geven, frustraties bespreekbaar kunnen maken en dat de samenwerking steeds effectiever verliep.

Gelukkig ben ik niet helemaal weg bij SGPJ. Ik zet me nog in om commissies in heel het land te nog beter te laten draaien. Het mooie hierbij is, dat ik de zaken die ik bij Defensie leer ook bij SGPJ kan toepassen. Ook andersom kan ik wat ik bij SGPJ geleerd heb nu bij Defensie toepassen.

De commissie Oost-Betuwe is nu, in mijn ogen, een volwassen commissie. Ze hebben veel kennis en ervaring, zijn een hechte groep gemotiveerde jongeren, organiseren verschillende soorten activiteiten en hebben veel potentie om nog verder door te ontwikkelen.