"De tijd die voorbijging"

De tijd – ze is voorbijgevlogen. Wat voelde als één dag, bleek drie jaren te zijn. Wat leek alsof het er altijd al was, is pas kort geleden begonnen. En wat leek alsof er nooit een afscheid zou komen, staat nu voor de deur. De tijd is gegaan. Het is voorbij.

Het begon als een leuke uitdaging, nieuw en een beetje spannend. Al snel groeide het uit tot meer dan dat: een groep vrienden met dromen en plannen, waar alles mogelijk leek. We legden de lat telkens hoger, en telkens weer haalden we haar. We bereikten hoogtepunten waarvan we soms niet hadden durven dromen. We waren trots – niet alleen op onszelf, maar vooral op wat we sámen bereikten.

Toch doet afscheid nemen altijd een beetje pijn. Je laat achter wat je lief is, en richt je blik op andere en nieuwe uitdagingen. Voor mij betekent dit afscheid ruimte, een stukje rust in een volle agenda. Al blijft rust voor een student natuurlijk een relatief begrip – maar dat neem ik er graag bij.

Als ik terugkijk, overheerst trots. We hebben iets moois opgebouwd. Soms zelfs meer dan we van onszelf verwacht hadden. En dat deden we niet alleen, maar samen – omdat we geloofden in ons verhaal en in onze kracht.

Daarnaast voel ik dankbaarheid. Dankbaar voor de kansen die ik kreeg, voor de ontdekkingstocht die me liet zien wat mij écht plezier gaf. Maar bovenal dankbaar jegens God, die ons kracht gaf en de vrijheid om ons in te zetten voor de christelijke politiek in dit land. Een vrijheid die kostbaar is, juist in een samenleving die steeds meer verschuift naar het seculiere.

Trots en dankbaarheid – woorden die misschien cliché lijken, maar clichés bestaan omdat ze waar zijn. En deze twee woorden dekken mijn gevoel meer dan welke andere ook. Ik zou het mijn geliefde commissiegenootjes ook op het hart willen drukken: houd dat vast! Blijf geloven in jezelf, en wees trots op wat je samen bereikt.

Tot slot: dank. Dank aan de mensen die ik mocht ontmoeten, aan de kansen die mij geboden zijn, en aan de geweldige groep commissieleden om mij heen. Ik heb genoten. Het is goed geweest – heel goed.